بسمک یا صبور یا شکور
******************
باز ماه ماتم و ماه تجلّی آن نازنین معشوق و عاشق حق رخ می نماید.
و جای تو در بین ما خالی است.
به یاد محرم سال 93
که تو بودی و شهر
سیاهپوش مظلومیتهای حسین بن علی
تو بودی و منبر حسینیه ای که رونق داشت؛
تو بودی و بیانات عرشی و ملکوتی که جان شیفتگان حسین را صیقل می داد.
محرم سال 93
با تو سیری بود در وجه اطلاقی حسین بن علی
مظلوم کربلا
نه
مظلوم تمام اعصار و دوران.
محرم سال 93
تو بودی و کشف الاسرار وجود حسین و زینب علی
تو بودی و شبهایی که لیلة القدر و لیالی عشر بود.
تو بودی و شبهایمان لیلة الإسرای مسجد الاقصای کربلا بود.
تو بودی و نغمه های عارفانه ای که عرشیان و ملکوتیان هم به پایش « فلیتنافس المتنافسون » بودند و « یُطافُ عَلَیْهِمْ بِکَأْسٍ مِنْ مَعین ».
تو بودی و شبهای مستی و مستانگی در بارگاه حضرت سیدالشهدا علیه السلام.
تو بودی ساقی آن شراب طهوری که « خِتامُهُ مِسک » بود و « بَیْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبین »؛ شراب سُکرآوری از جنس خون، متبرک به مُهر « ثارالله »؛ شرابی که « لا فیها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها یُنْزَفُون »
چه شبهای عاشقانه ای.
چه شبهای پر نوری.
چه شبهای بی نظیری که مثالی در زمین نداشت؛
ختام مسک حقایق ناب محمدی و حسینی را برویمان گشودی؛
و جامهای تهی و
دلهای مشتاق و
چشمهای اشکبارمان را
با « ماء مَعین » انوار حسینی و زینبی
مستغرق ساختی و
ما در آن شبها
بی آنکه بدانیم و هشیار باشیم؛
غرقه در انوار حق بودیم و تجلیات اسمای حسنای الهی که با اسم حسین و زینب و عباس
مهمانمان ساختی.
آقاجان
به یاد آن بزم عارفانه و عاشقانه
به یاد آن سال و به یاد شبهای پر خاطره ای که بی خود از خویشمان می کردی و ما را با صفای وجودت به مهمانی عرشیانی می کشاندی که صاحبش حسین بن علی بود و زینب بنت علی علیهم السلام.
کجایی ساقی شراب طهور؟
کجایی استاد و هادی و معلم علوم و اسرار نامکشوف اهل بیت؟
کجایی که دلهای سوخته ی ما بسی تنگ است برای همنشینی و مصاحبت با قلب رؤوف و آن نگاه شیدا کننده ات که از بند این عالم پر زحمت و پر تزاحم برهانیمان و تن های تبدار و بیمار و خسته ی ما را در نهر جاری کوثر فاطمه علیها سلام الله غسل تطهیر دهی و ما را با خود به وجه اطلاقی مان سوق دهی تا دمی بیاساییم و طعم شیرین استقرار در دارالقرار جنت حق و جنت المأوای باری تعالی و دار السلام عشق و نور و ایمان را در وجود عطش زده ی ما سرازیر سازی؟
کجایی خطیب نورانی و حکیم متأله؟
کجایی مظهر نقاوت؟ شور نجابت؟ مظهر صبر و استقامت؟
دریغ از این فراق
دریغ از این هجران
دریغ از این سوز و درد بی پاسخ
_______________________________
ازین پس به بهانه ی این ماه و مظهر هویت حقه ی الهیه حضرت سیدالشهدا حسین بن علی علیهما السلام
رشحاتی از آن مجالس نورانی را در این جایگاه رفیع به خدمت شیفتگان اهل بیت تقدیم می داریم تا بلکه همه ی عالم و عالمیان بدانند که اگر تو در بین ما نیستی و در حبس جهل جاهلان و عناد معاندان اسیری، ولی بدان، که معروف سماواتیان و مشهور عرشیانی.
طوبی لک یا سیدی.
