نشر آثار حضرت علامه مروجی سبزواری شاگرد برجسته ی شیخ علی پهلوانی
💠 بسم رب فاطمة 💠 **************** نشر آثار حضرت علامه ذوالفنون آیت الحق شیخ عبد الحمید مروجی سبزواری شاگرد برجسته ی شیخ علی پهلوانی رحمة الله علیه _____________________ به دست باد سپردم عنان راحله را بدان امید که یابم نشان قافله را وصال مجلس دریادلان میسر نیست مگر به باره ی خون طی کنیم فاصله را ______________________ در حال حاضر این وبلاگ با هیچ کانالی در پیام رسانها در ارتباط نمی باشد.
به اسناد مفضل به عمر قال ابا عبدالله علیه سلام و بعد روایت از حضرت امام صادق علیه السلام هست که فرمودند:
ان الله تبارک و تعالی ضمن المومنین ضمانا: خداوند تبارک و تعالی برای مومنین یک ضمانتی کرده است،
قال قلت و ما هو؟ پرسید آن ضمانت چی هست؟ قال ضمن لهو ان هو اقر له بالربوبیه لمحمد صلی الله علیه و آله بالنبوه و لعلی علیه السلام بالامامه و ادی ما افترض علیه ان یسکنه فی جواره ضمانتی که خداوند فرموده است این هست که اگر انسان اقرار کند برای خدا به ربوبیت و برای پیامبر اکرم به نبوت. اقرار کند که خداوند رب ماست و پیامبر اکرم نبی ماست و اقرار کند که حضرت علی علیه السلام امام هست و بعد اعمالی را هم که بر او واجب شده است.خب خداوند ضمانت کرده است که او را در جوار خودش اسکان دهد. او را در همسایگی خودش جا دهد.
1. کسی که به ربوبیت خداوند اقرار کند،
2. به نبوت پیامبر اقرار کند،
3.به امامت علی علیه السلام اقرارکند،
4. و همچنین دستورات دین را انجام دهد،
اگر کسی این چهار خصوصیت را داشت خداوند او را در جوار خودش قرار می دهد.
هر عاشقی در مرتبه اول عاشق خودش است. انسان ابتدا به خودش عالم است. اگر من به دیگران علم دارم، چون دیگران می شوند عین من، و من چون به وجود خود عالمم، به دیگران علم دارم.
اگر به دیگری عشق می ورزد از آن جهت است که او عین وی شده است.
علم را بخواهد ظهور بدهد می شود عالِم. رزاقیتش می شود کشاورز. حالا عشق یا محبت را بخواهد ظهور بدهد؛ خلق را آفرید. "فخلقت الخلق لکی اعرف"
دنبال آینه می گردد خود را ببیند. آینه ای می خواهد، تا جلوه ی خود را در درون او ببیند. عشق خودش را در او می بیند. صفت علمِ خدا در جبرئیل افتاده. اسرافیل ظهور صفت محیی بودن خداست. خدا می بیند و لذت می برد. حتی شیطان: بل اضلهم الله. صفت مضل بودن خود را در او می بیند.
همه موجودات، آینه هایی هستند که خدا درست کرد تا خود را ببیند. عشق چون مطلق و بی نهایت است یک آینه مطلق و بی نهایت می خواهد. پیامبر وجودی بود مطلق و بی نهایت. خدا توانست صفت عشق و محبت خود را در او ببیند.
ولی اصل « اُمّ » به معنای مرجع هست یعنی محل رجوع. یعنی آن موجودی که موجودی دیگر به او رجوع می کند و قصد او از این رجوع، « تکمیل» است.
بچه وقتی حاجتی دارد به مادر خود رجوع می کند. تا مادر او را تکمیل کند. اگر گرسنه است غذایش بدهد؛ اگر تشنه است سیرابش سازد. بنابراین به مادر می گویند ام، یعنی مرجع. محل رجوع. محل رجوع طفل. و البته در این رجوع تکمیل هم هست. بچه به مادر رجوع می کند تا خودش را تکمیل کند و نقص او از بین برود و به کمال برسد.
_______________________________
به شهری که چندین روستا در اطراف آن هست می گویند: أم القری. مادر قریه ها. مادر روستاها. چون اهالی آن روستا به این شهر مراجعه می کنند و حوائج خود را برطرف می سازند و نقائص خود را در این شهر به کمال می رسانند. این است که به یک شهر که در اطراف آن چندین روستا هست می گویند ام القری. یا به مرکز استان می گویند ام القری. یا به پایتخت می گویند ام القری. مادر شهرها. مادر روستاها. مادر قریه ها. که اهالی شهرها مثلا در استان خراسان به مشهد مراجعه می کنند برای تکمیل شدن؛ تا حوائج خود را بگیرند.
یا به مغز می گویند: أم الرأس. مادر سر. یعنی همه ی اعضای بدن، به مغز مراجعه می کنند و خوائج خود را از او می گیرند و او نقائص اعضای بدن را برطرف می کند و کاملشان می سازد. به همین خاطر به ام می گویند مرجع. یعنی محل رجوع برای تکمیل شدن. برای ان که کسی که رجوع می کند کامل بشود.
این که به حضرت فاطمه زهرا ام ابیها گفته شده، مادر پدرش، این در ظاهر یک معنا دارد و در باطن معنای دیگری.
در ظاهر معنایش این است که وقتی حضرت خدیجه کبری علیها سلام از دنیا رفتند، گویا امورات رسول خدا را حضرت فاطمه زهرا اداره می کرد؛ مثل اینکه مردی عیالش فوت کند و دخترش از او مراقبت کند و برایش غذا بپزد و خانه را مرتب کند؛ از این لحاظ دختر مثل مادر می ماند. این معنای ظاهری است که گفته شده. یعنی مثل یک مادر پیامبر را مراقبت می کند.
اما معنای باطنی آن اینست که :
وقتی یک حقیقت قرآنی بر رسول خدا نازل می شد بناچار قلب خودش چون آنجور که باید، فعال نیست نمی تواند حقیقت قرآن را باز کند؛ به قلب زهرا رجوع می کند و این حقیقت قرآنی را در قلب زهرا نازل می کند ؛ یعنی از یوم الجمع به لیلة القدر نازل می شود. عقل پیامبر یوم الجمع است؛ قلب زهرا لیلة القدر.
وقتی یک حقیقت قرآنی بر قلب پیامبر، یا محموع قرآن بر عقل پیغمبر نازل شد، اینجا پیامبر اکرم باید به حضرت زهرا رجوع کند و این حقیقت قرآنی را بر قلب حضرت زهرا نازل کند و قلب زهرا این حقیقت قرآنی را باز کند، تفصیلش بدهد و تفریقش کند.
**********************
حضرت علامه مروجی سبزواری
پیاده شده از فایل صوتی مقامات حضرت زهرا علیها سلام
